W atlasie ogólnym nie znajdziemy pasma górskiego o nazwie Słowacki Raj, gdyż jest to nazwa parku narodowego leżącego w obszarze Słowackich Rudaw. Słowacki Raj został objęty ochroną w 1964 roku, natomiast w 1988 uznano go za park narodowy. Charakterystyczną cechą Słowackiego raju jest jego krasowy charakter ze zróżnicowaną rzeźbą terenu. Przez obszar parku przepływają dwie główne rzeki :  Hnilec na południu oraz Hornad na północy. Wzdłuż tych rzek są poprowadzone szlaki turystyczne. Część północna Słowackiego Raju wydaje się być atrakcyjniejsza, ze względu na liczne formy geomorfologiczne. Za to część południowa obfituje w liczne trasy rowerowe.

Źródło: www.slovenskyraj.sk, © Varia-S, Spisska Nova Ves, e-mail: varia@varia-s.sk

Proponowane szlaki:

Uwaga: opisujemy tylko szlaki części północnej Słowackiego Raju. 

1. Podlesok - Sucha Bela - Klastorisko - Klastorska Roklina (szlak zielony, alternatywnie można wybrać szlak żółty) - przełom Hornadu - Podlesok 

całkowity czas przejścia: ok. 5 godz.

stopień trudności: średni, trasa jest urozmaicona drewnianymi i metalowymi drabinkami i mostami, które są dosyć śliskie - mimo, iż technicznie trasa jest łatwa, cały czas trzeba uważać 

Trasę rozpoczynamy w Podlesoku od szlaku zielonego oznaczonego jako Sucha Bela. Sucha Bela to wąwóz o długości 3,8 km, nazwa pochodzi od znikającej w wielu miejscach wody płynącej jego dnem. Przejście tego odcinka trasy zajmuje ok. 2 godz. Początkowo trasa wiedzie dnem wąwozu, od czasu do czasu przechodzimy po drewnianych drabinkach.  Po ponad pół godzinnym marszu docieramy do  tzw. wodospadów misowych (nazwa pochodzi od kaskadowo rozmieszczonych kotłów, przypominających misy) oraz systemu żelaznych drabinek i stopni. Od tego momentu przez około godzinę będą towarzyszyć nam wodospady, drabinki i stopnie przykute do ściany. Będziemy mijać kolejno: Wodospad Okienkowy, Wodospad Korytowy i Kaskadę. Niedługo po minięciu ostatniego wodospadu, wąwóz rozdziela się na dwie dolinki. Nasz szlak czerwony wiedzie prawą stroną.   Stąd do przełęczy Sucha Bela jest już niedaleko, a szlak wiedzie lasem. Docieramy do rozwidlenia szlaków, gdzie wybieramy szlak żółty, który w ok. pół  godziny doprowadzi nas do punktu stycznego szlaków "Pod Vtacim hrbom". Stąd do Klastoriska jest ok. pół godziny szlakiem czerwonym. Klastorisko to dość rozległy płaskowyż (744 m. n.p.m.). Znajdują się tu ruiny klasztoru Kartuzów (wybudowany na początku XIV w.). Jest też restauracja - schronisko.  Od Klastoriska proponujemy szlak zielony "Klastorska Roklina". Należy pamiętać, że jest to szlak jednokierunkowy, a nasza trasa wiedzie pod prąd, więc można się tędy wybrać tylko w sytuacji, gdy jest mało turystów (pamiętajmy też o ustąpieniu pierwszeństwa dla idących zgodnie z kierunkiem szlaku). Warto też pamiętać, że szlaku należy szukać tam gdzie jest zakaz wstępu, ponieważ od strony Klastoriska formalnie wejście jest zabronione. Alternatywnie można też wybrać równoległy do zielonego szlak żółty (ok. pół godz.), który jest łatwy ale mało atrakcyjny.  Po dojściu do mostu nad potokiem Hornad, trzeba uważać, aby się nie zapomnieć i nie przechodzić na drugą stronę. Co prawda trasa jest bardzo atrakcyjna, jednak prowadzi w kierunku przeciwnym do Podlesoka - na Cingov (my popełniliśmy taki błąd, dlatego ostrzegam). Oczywiście jeśli mamy duży zapas czasowy 3-4 godz. to można taki wariant wybrać, a potem wrócić szlakiem żółtym przez Tomasovsky vyhlad, Certova sihot, Ihrik i Zelena hora. Nasza trasa przed mostem skręca w lewo i prowadzi w kierunku przeciwnym do nurtu wody. Od tego momentu do Podlesoka mamy 1,15 godz. Szlak jest bardzo atrakcyjny, po drodze będziemy pokonywać liczne metalowe stopnie przykute do ściany  oraz  most wiszący. Z informacji praktycznych napomknę, że jeśli wrócimy z trasy wczesnym wieczorem, to nie ma co liczyć na pogawędkę przy piwku, gdyż w Podlesoku knajpy są zamykane o 20:00 albo i wcześniej ( wg. widzimisię). Dotyczy to również tak ważnych miejscowości w Tatrach jak Tatrzańska Łomnica, Stary Smokowiec, czy Szczyrbskie Pleso. W ogóle Słowacy to chyba największe smutasy w Europie, w dodatku bardzo nieufni wobec Polaków. Cóż, jest ich tylko 3-4 mln. Niemcy wschodni ich opuścili, my też to samo możemy. Skoro durny tak chce, niech mu będzie...

2. Podlesok - Pila - Piecky - Maly Kysel – Obrovsky vodopad – Klastorisko - Podlesok

całkowity czas przejścia: ok. 6 godz.

stopień trudności: średni, podobnie jak przy trasie nr 1, trasa jest urozmaicona drewnianymi i metalowymi drabinkami i mostami

Z Podlesoka do Pily mamy ok. 1.15 godz. marszu.  Trasa prowadzi drogą asfaltową, więc można liczyć na podwiezienie.  Z "centrum" Podlesoka idziemy prosto po prawej stronie mijamy parking i skręcamy w lewo. Można też iść szlakiem zielonym, początkowo wiodącym wzdłuż potoku Velka Biela voda, a potem wzdłuż drogi.  Jak już wspomniałam po ok. godzinie docieramy do niewielkiej osady Pila, skąd prowadzi nasz szlak (żółty) do wąwozu Piecky. Należy uważać, aby trzymać się lewej strony, ponieważ szlak żółty rozgałęzia się, a jego prawa odnoga doprowadza do szlaku czerwonego.  Przez Piecky idziemy przez ok. 2 godz. mijając po drodze moc atrakcji: drewniane schodki nad wodą, dwa wodospady: Velky vodopad i Terasovy vodopad.   Docieramy do rozwidlenia szlaków tzw. Sucha Bela vrchol, skąd proponuję iść szlakiem niebieskim przez tzw. Maly Kysel - ok. 1.30 godz  do Klastoriska (+ ok. 25 min jeśli chcemy zboczyć ze szlaku i zobaczyć Obrovsky vodopad). Jest to szlak jednokierunkowy, a my idziemy pod prąd, jednakże na tym szlaku drabinek i schodków jest bardzo mało, a ścieżka jest szeroka, więc raczej nie jest to niebezpieczne (legalnie, ale za to nudno można iść szlakiem żółtym  do punktu stycznego szlaków "Pod Vtacim hrbom" a następnie czerwonym - całość do Klastoriska ok. 1 godz. ). Po ok. 1 godz. marszu docieramy do drogowskazu ze szlakiem żółtym, zbaczającym z trasy do wodospadu  "Obrovsky vodopad".  Całość tego odcinka to ok. pół godziny - robimy jakby kółko i wracamy do naszego szlaku niebieskiego. Z Klastoriska proponuję ulgowe zejście szlakiem zielonym - ok. 1 godz. Można też iść przełomem Hornadu (opis przy trasie 1).

Galeria zdjęć slowackiraj

(kliknij na poniższe zdjęcia aby przejść do galerii)

Słowacki Raj galeria zdjęć - część 1

przełom Hornadu,  Klastorisko, Klastorska Roklina, Sucha Bela, Podlesok

Słowacki Raj galeria zdjęć - część 2

Pila, Piecky, Maly Kysel, Obrovsky vodopad

Dojazd:

Pociągiem osobiście nie sprawdzone. Jechaliśmy samochodem przez Nowy Targ, Jurgów, Kezmarok, Lubica do Hrabusic (stąd do Podlesoka jest 3 km, są oznakowania).

Nocleg:

Proponuję pole namiotowe w Podlesoku. Nocleg w namiocie kosztuje 2 Eur, natomiast w bungalowie 8 - 10 Eur (w zależności od standardu bungalowa). W miesiącach lipiec, sierpień niestety są tu tłumy ludzi, natomiast w trakcie naszego pobytu majowego 2011 było całkiem spokojnie.

Odnośnie rezerwacji noclegu w bungalowie, można zwrócić się pod adres:

Mgr. Dušan Ambrózy
ATC Podlesok
tel. ++421 53 42 99 164 ( kancelária)
      ++421 53 42 99 165 ( recepcia)
fax. ++421 53 42 99 163
e-mail: atcpodlesok@gmail.com
web: www.podlesok.sk